“Το νέο έτος επεφύλασσε μία οδυνηρή και εξοργιστική είδηση για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους αυτοαπασχολούμενους (υγειονομικούς, μηχανικούς και δικηγόρους). Πρόκειται για την ανακοίνωση από τον αρμόδιο υπουργό επί του ασφαλιστικού κο Κατρούγκαλο (γνωστό μεγαλόσχημο εργατολόγο με μεγάλο δικηγορικό γραφείο) ότι οι εισφορές προς το ενιαίο ασφαλιστικό ταμείο που θα δημιουργηθεί θα ανέρχονται στο 20% επί του φορολογητέου εισοδήματος για τον τομέα της σύνταξης, με επί πλέον εισφορές για περίθαλψη κ.λπ., με σύνολο εισφορών που θα ανέλθει στο 30% ή και παραπάνω.
Αναγνωρίζουμε ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε πιεστική κατάσταση προκειμένου να λύσει το πρόβλημα του ασφαλιστικού στη χώρα μας, το οποίο δεν λύθηκε τα προηγούμενα χρόνια με ευθύνη όλων, ακόμη και των πολιτών, στον βωμό του λαϊκισμού της εποχής (ας θυμηθούμε την πρόταση Γιαννίτση που πολεμήθηκε ως καταστροφική, παρά το ότι θα ήταν μία έγκαιρη και ορθή λύση).
Αυτό όμως δεν δικαιολογεί την επιπόλαιη και ερασιτεχνικού σχεδιασμού πρόταση που κατατέθηκε, που δείχνει πανικό και έλλειψη γνώσης της πραγματικότητας. Τα μεγάλα ελλείμματα που δημιουργήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια στα ασφαλιστικά ταμεία από την κακοδιοίκηση και τη ληστεία των αποθεματικών των ταμείων (δομημένα ομόλογα, P.S.I., αυθαίρετη και αλόγιστη διαχείριση των αποθεματικών κ.λπ.), δεν δίνουν το άλλοθι και σε αυτήν την κυβέρνηση να προσπαθεί να βρει μία λύση του ποδαριού, με μόνο σκοπό να κλείσει ‘τρύπες’ του ασφαλιστικού, χωρίς να αναλογίζεται τις επιπτώσεις μίας τέτοιας απόφασης. Ελπίζουμε αυτοί οι «εγκέφαλοι» που το σκέφτηκαν και το πρότειναν γρήγορα να απομονωθούν ως επικίνδυνοι για τη δημόσια ασφάλιση…
Αυτή η απόφαση ουσιαστικά δείχνει ξεκάθαρα πλέον ότι δεν πρόκειται για ασφαλιστικές εισφορές αλλά για έναν επί πλέον βαρύτατο φόρο που θα γονατίσει την μεσαία τάξη των ελευθέρων επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων (από τις ελάχιστες παραγωγικές που απέμειναν στην Ελλάδα αυτά τα χρόνια και ως εκ τούτου πολύτιμη), αν αναλογιστούμε ότι συνολικά ένας μικρός και μεσαίος επιχειρηματίας θα πληρώνει φόρους και ασφαλιστικές εισφορές που θα ανέρχονται στα 2/3 του φορολογητέου εισοδήματός του, χωρίς να είναι σίγουρο εάν ποτέ θα πάρει σύνταξη και τι μεγέθους θα είναι αυτή. Όπως είναι κατανοητό, ένας μεγάλος αριθμός μικρομεσαίων επιχειρήσεων θα κλείσει και οι υπόλοιπες θα φοροδιαφεύγουν συστηματικά προκειμένου να επιβιώσουν, με αποτέλεσμα η καταστροφή της μεσαίας τάξης να ολοκληρωθεί και να επιταχυνθεί η καταστροφική περιδίνηση της χώρας μας.
Όσον αφορά στο ασφαλιστικό ταμείο μας, το πρώην Τ.Σ.Α.Υ., νυν ενταγμένο στο Ε.Τ.Α.Α, το οποίο συνυπάρχει με το ταμείο των Νομικών και το Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. (μηχανικών κ.λπ.), θέλουμε να επισημάνουμε ότι ακόμη και σήμερα είναι από τα ελάχιστα ταμεία που είναι βιώσιμα, αφού η αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους είναι περίπου 4:1 και παρουσιάζει ακόμη μικρό πλεόνασμα. Επίσης να σημειωθεί ότι ποτέ δεν έλαβε κρατική επιχορήγηση, αφού ήταν και είναι απόλυτα αυτοχρηματοδοτούμενο, ενώ υπέστη τεράστια ζημιά από το P.S.I, όταν παραμονή του κουρέματος αγοράστηκαν από τα αποθεματικά που διατηρούσε το ταμείο στην Τράπεζα Ελλάδος, με ευθύνη του τότε διοικητή κου Προβόπουλου κατόπιν εντολής της τότε κυβέρνησης, ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου, ύψους 1 δις ευρώ, τα οποία κουρεύτηκαν και στην συνέχεια ‘εξαϋλώθηκαν’.
Με αυτά τα δεδομένα ο Ιατρικός κλάδος δεν θα δεχθεί καμία επί πλέον καταστροφική επιδρομή στο ταμείο του, όχι μόνο για οικονομικούς λόγους αλλά και για λόγους ηθικής τάξης, θεωρώντας ότι είναι επί πλέον προσβλητική αυτή η πρόταση για έναν κλάδο που ποτέ δεν επιβάρυνε το κράτος, αλλά αντίθετα, όπως προαναφέρθηκε, με την τεράστια οικονομική ζημιά που υπέστη το ασφαλιστικό του ταμείο το προηγούμενο διάστημα (χωρίς να ευθύνεται), εισέφερε με το παραπάνω στην Εθνική Οικονομία.
Ελπίζουμε αυτό που ανακοινώθηκε να είναι απλώς μία ακόμη επικοινωνιακή τακτική που ακολουθούσε και ο … Χότζας στην Οθωμανική περίοδο και στο τέλος η κυβέρνηση και όλοι οι βουλευτές της συμπολίτευσης, αναλογιζόμενοι τις ευθύνες τους και λογοδοτώντας στους πολίτες, να αντιληφθούν τις φοβερές επιπτώσεις που θα υπάρξουν και να αντιμετωπίσουν το ασφαλιστικό ζήτημα με ρεαλισμό, κοινή λογική και αίσθημα δικαίου. Επιτέλους ας γίνει κατανοητό ότι η υγιής και ζωντανή επιχειρηματικότητα δεν είναι εχθρός της χώρας, αλλά αντίθετα είναι η μόνη ελπίδα για να βγούμε από αυτήν τη ζοφερή κατάσταση που βιώνουμε όλα αυτά τα χρόνια.
Τέλος δηλώνουμε ότι δεν θα ανεχθούμε από κανέναν μαθητευόμενο μάγο, όσο μεγαλόσχημος και αν εμφανίζεται, να παίξει στα ζάρια τον κόπο μας και την αξιοπρέπειά μας»